.

Proszę, nie nazywajcie mnie autystycznym dzieckiem, jestem po prostu dzieckiem... z autyzmem. Autyzm to nie choroba to zaburzenie, nie można się nim zarazić. Nie jest jak przeziębienie, nie można go "złapać". Autyzm to coś z czym żyję, będę go mieć przez całe życie. To tylko część mnie, taki jestem. Po prostu traktujcie mnie jak każde inne dziecko i pomagajcie kiedy proszę o pomoc. To ja - Jasiek Podedworny. Zapraszam do mojego świata...

objawy zaburzeń rozwojowych

JAKOŚCIOWE ZABURZENIA STOSUNKÓW SPOŁECZNYCH
- zaburzenie zachowań niewerbalnych,
- brak kontaktów rówieśniczych,
- brak potrzeby dzielenia się przeżyciami z innymi ludźmi,
- brak społecznej lub emocjonalnej wymiany.

JAKOŚCIOWE ZABURZENIA KOMUNIKACJI W KONTAKTACH Z INNYMI OSOBAMI
- upośledzona lub niewykształcona mowa,
- stereotypowe i powtarzane wyrazy (echolalie),
- brak spontanicznych umiejętności językowych, charakterystycznych dla danego poziomu rozwoju

OGRANICZONE I STEREOTYPOWE WZORCE ZACHOWAŃ
- powtarzanie jednego lub kilku wzorców zainteresowań, odbiegających od normy przyjętej dla danego wieku rozwojowego,
- przywiązanie do rytuałów, zwyczajów,
- powtarzanie pewnych sekwencji ruchowych,
- porczywe zajmowanie się tylko przedmiotami z pominięciem ludzi.

Leo Kanner wśród objawów autyzmu wymienia:
- autystyczną izolację,
- azymus stałości otoczenia,
- niezdolność do interakcji społecznych,
- stereotypowe, powtarzające się czynności,
- zaburzenia mowy (echolalia, odwracanie zaimków) lub całkowity brak mowy,
- oraz łatwość mechanicznego zapamiętywania.

Podsumowując powyżej wymienione klasyfikacje, wśród zachowań, które powinny wzbudzić w nas pewne zaniepokojenie z pewnością warto wymienić:
- izolowanie się od otoczenia,
- brak chęci do zabaw z innymi dziećmi,
- brak twórczości podczas zabawy,
- wrażenie, że dziecko woli kontakt z przedmiotami niż z ludźmi,
- unikanie kontaktu wzrokowego lub jego szybkie przerywanie,
- wrażenie, iż nasze dziecko raczej patrzy „przez osobę” niż na nią,
- brak mowy lub używanie słów pozbawionych znaczenia,
- powtarzanie wyrazów, a więc już wcześniej wspominane tzw. echolalia,
- dziwne, niepokojące zachowania takie jak: wprawianie w ruch obrotowy przedmiotów, kręcenie się w kółko, bądź kiwanie czy huśtanie
- brak spontanicznego poruszania się,
- chodzenie drobnymi kroczkami,
- okazywanie sprzeciwu w stosunku do jakimkolwiek zmian w rutynie,
- nadwrażliwość na dotyk, dźwięk, smak czy zapach,
- brak reakcji na ból,
- niechęć do przytulania się,
- szczególne przywiązanie do jednej rzeczy, zabawki,
- sprawianie wrażenia głuchego albo niedosłyszącego,
- specyficzne reagowanie na pewne rodzaje bodźców, np. na określone dźwięki,
- odnosimy wrażenie, że nasze dziecko zna przeznaczenie zabawek, ale nie wie, co z nimi robić- czasami układa je w określonej kolejności (na przykład wrzuca klocki do pudełka zawsze w tym samym porządku, kolorami, kształtami, wielkością itp., a gdy ktoś przerwie mu czynność czy zaburzy jej wykonywanie poprzez wrzucenie czegoś niepasującego, zaczyna wszystko od początku),
- brak umiejętności pokazywania palcem tego czego chce, jeśli czegoś potrzebuje, to najczęściej ciągnie za rękę dorosłego.

źródło: poradnikautystyczny.pl